رویاهای بر باد

زندگی احساسی من از غیر قابل پیش بینی ترین اتفاقات روزگارم است. دو سه هفته پیش چقدر دنبال خرید خرت و پرت های زمستانی بودم به امید روزی مثل فردا که میروم به دیارش تا سوار بر اسب سفید جدیدش،چعار نعل کل شهر را پرسه بزنیم و بخندیم و بخوانیم و بحرفیم... اما حیف که شاهزاده سوار بر اسب من کمی بیش از حد انتظار ضعیف النفس بود!

روز اول چلّه دوم

ناوا دیروز شوخی شوخی چلّه ی دوروزه ام شکست و تاوانش این بود که روز اول چلّه ی دومم مجبور شدم روزنه برگ 82 درخت را اندازه بگیرم و به این فکر میکردم که تنهایی پناه بردن به یک کلبه بدون هیچ ابزار ارتباطی چلّه حساب نمی شود که! باید بین آدم ها باشی و دهنت سرویس شود تا بتوانی چلّه ات را پشت سر بذاری.

خانواده پاسکوآل دوآرته - کامیلو خوسه سلا

نوشته پشت کتاب که میگفت این کتاب را همسنگ "بیگانه" ی آلبر کامو دانسته اند جایی برای نخریدن کتاب نمیگذارد. شرح حالی مختصر و گیرا و روان از زندگی یک روستایی که سرشار از نفرت است. نفرت و جنایاتی که انقد به خونسردی و بیخیالی درموردش حرف میزند که گاهی مجبور میشدم برگردم و دوباره بخوانمش. فوق العاده بود. فوق العاده


-هرگز نمی شود به بدبختی عادت کرد، باور کنید، چون ما همیشه مطمئنیم که بلای فعلی آخری ست، گرچه بعدها با گذشت زمان متقاعد می شویم که هنوز بدتر از این در راه است...


-چیزهایی هستند که برای همه ارزش یکسان ندارند، چیزهایی که باید بارشان را تک و تنها روی گرده بکشیم، مثل صلیب شهدا، و پیش خودمان نگه داریم. نمی شود از چیزی که در درون ما جریان دارد با همه حرف زد. بیش تر وقت ها حتی نمی فهمند از چه چیزی حرف می زنیم.


ناوا من از ادم ها میترسم

روزهای دردناکی ست ناوا. آدم های تا دیروز دوست داشتنی یکهو درد آورترین آدم های قرن میشوند. آدمهایی که قول آغوش شبانه ات را میگیرند ولی خود را در آغوش دیگری ولو میکنند. آدم هایی که خود را غرق در سیاهی موهای تو معرفی میکنند اما عاشقانه های دستانشان در پیچ و تاب موهای دلبرکان دیگر آرام میگیرد. آدمهایی که در خلوتِ اطرافشان صدای تو را دلنشین میدانند اما با وقاحت در جمع دخترکان رنگارنگ از شنیدن صدای تو سر باز میزنند که مبادا دلبرکی را از دست بدهند. 

آدم ها خطرناکند. نزدیک شدنشان، حرف های قشنگشان، نوازششان، دنیایشان همه روزی خنجری میشود که از پشت در سینه ات فرو میکنند. آدم ها خیلی خطرناکند ناوا و دقیقا در لحظه ای که نباید، جا خالی میدهند.

اما تو همچنان دعایم کن