کِیفم کوک نیست، قناریِ درونم نمیخواند که البته چیز جدیدی نیست قبل از اینکه بیایم تبریز و باز دانشجو شوم هم همین آدم مزخرف و غیر قابل تحمل بودم.
این که در شهری راه بروی و یک کلمه از حرفهای مردمانش را نفهمی چیز خوبی نیست. اینکه نامرتب ترین دختر دنیا باشی و از شانست بیوفتی در اتاقی که از افتخارات هم اتاقی هایت این باشد که سه سال اتاق نمونه بودند و محکوم به مرتب بودن باشی چیز خوبی نیست. اینکه هم اتاقیت تو را "شما" خطاب کند چیز خوبی نیست. اینکه هیچ حس خوشحالی ای از یک شروع جدید نداشته باشی چیز خوبی نیست. تنها نکته خوب و قابل تحمل این روزها وجود سوسماری ست که همه جوره هوای آدم را دارد.
تقویم را به عشق صحت روز آخرالزمان زیر و رو میکنم ....